غم تا به بخت ما ،گره کور می زند                          بر هر چه شور دل ، همه هاشور میزند

در زیر بار خرج ، کمر راست کی شود                     خود خسته می کند، هر چه کسی زور می زند

یارانه یار ماست، ولی کور و هم چلاق                     سو سویکیست، در شب بی نور می زند

رویای گوشت ،ختم به کابوس می شود                   قصاب، تا که دست به ساتور می زند

آشفته است، نرخ به بازار و سودجو                         بر بام خویش رفته و شیپور می زند

فرصت طلب مدام، در این وضع بی ثبات                     ماهی از آب گل شده ،در تور می زند

خوایم هرچه، هست به هر جا ولی گران                  کالای لوکس، چشمکی از دور می زند

غمهای زندگی شده سوهان جسم و جان               چوبین عصای عمر ،چونان مور می زند

حق با دل است، خون شده از رنج های ما                جوشد اگر چو سرکه و گر شور می زند

یا رب ز ریشه خار تورم تو خشک کن                       بر قشر عام ،خنجر ناجور می زند

بسیار گفتنی است ، واما زبان سرخ                         حرفی که گفتنش شده مقدور می زند

عباس اشرفی پویا