خیلی جالبه حتما بخونید!!!

به تناسب توجه مردم ایران به یک موضوع خاص، بناگاه آن موضوع به موضوعی برای اختراع تبدیل می‌شود. وقتی تب کاهش مصرف سوخت وارد زندگی همه مردم شد، در هر شهر ایران، یک نفر کپسول گازی را به موتورسیکلت بست و فکر کرد اختراعی بزرگ انجام داده است. کمی بعد مخترعین و مکتشفین سراغ انرژی هسته‌ای رفتند و اختراعات تا کجا که پیش نرفت.

تقریبا یک سال پیش، آمریکایی‌های مستقر در افغانستان، متوجه نبودند که همسایه غربی افغانستان چندان شبیه همسایه جنوبی آن نیست و نباید حریم هوایی آن را شکست. این شد که پهپادشان در ایران اسیر شد و مخترعین ایرانی با کلمه‌ای جدید آشنا شدند؛ پهپاد و البته بسیاری بناگاه پهپادساز شدند و اختراع انواع پهپاد‌ها در همه جا گسترده شد و هر کسی برای خود محصولی بیرون داد.

در حالی که مهندسین و دانشمندان گمنام و دلسوز سال‌ها برای چنین کارهایی زحمت کشیده‌ و عرق ریخته‌ و شب‌ها بیداری کشیده‌اند، تولید و ساخت پهپاد به سرعت پیش رفت و محصولات فراوانی به بازار فروش(!) افتخار پهپادسازی ارائه شد. کار به سرعت پیش رفت و تقریبا سه هفته پیش به تولید نخستین (!) پهپاد عمودپرواز جهان رسید. پخش چنین خبری هم لابد باید رگ غیرت وطنی همگان را متورم سازد و اگر کسی انکار کند، شاید مخالف پیشرفت کشور هم نشان داده شود

اما در این میان، اسرائیلی‌ها که به قاعده ترس جن از بسم‌الله، از ایرانی‌ها می‌ترسند، لابد پیگیر خبر شده‌اند و با کمی تحقیق و از یک وبلاگ دریافته‌اند، این یکی ادعا را نباید جدی بگیرند، زیرا آن چه نخستین پهپاد عمود پرواز جهان نامیده شده، در واقع تصویر فتوشاپ پروژه‌ای دانشجویی در دانشگاهی ژاپنی است.

در واقع پرنده‌هایی از این دست سالیان درازی است که در اندازه‌ها و با اهداف گوناگون در جهان ساخته می‌شود و حتی می‌توانید نمونه‌هایی از آن را برای فرزندانتان از فروشگاه اینترنتی ebay خریداری کنید.

کمی که بیشتر تحقیق کنید، درخواهید یافت که پیش از این، مخترعین وطنی نخستین پهپاد عمودپرواز جهان، اختراعات فراوانی کرده‌اند؛ از تولید پهپادهای قدرتمند دیگر گرفته تا نخستین تبلت بومی کشور که صحیفه سجادیه، مفاتیح، نهج‌البلاغه، دیوان اشعار شاعران نامی ایران و… از قابلیت‌های مهم آن است و در بازار قابلیت رقابت با گالکسی را دارد و تا فن‌آوری‌های بسیار پیشرفته امنیت سایبری.

تابناک همراه با دیگر رسانه‌ها اگر در انتشار چنین اخباری شریک شده، خالصانه عذر می‌خواهد، ولی جدای از رسانه‌ها که پای دانش و فن‌آوری در آن‌ها می‌لنگد، مقامات و نهادهای دولتی که مثلا در نمایشگاه ایپاس، چنین دروغ‌هایی به خورد آن‌ها داده می‌شود، نباید فکری به حال خود بکنند؟ یا دانشگاه‌ها و مراجع علمی کشور نباید فکری به حال حرمت و احترام محققین واقعی کنند؟ اگر درمان و دارو بدون تأیید مراکز علمی کشور ناممکن و غیر قانونی است، چه کسی باید به ادعاهای اختراعی رسیدگی کند؟ چرا رسانه‌ها و مقامات ایرانی، نباید مشاور دانش و فن‌آوری داشته باشند؟

جای خوشحالی شاید این باشد که تفاوت میان پیشرفت‌های واقعی، نتیجه کار امثال شهید تهرانی مقدم ـ که تا روز شهادتش گمنام بود ـ و این اختراعات یک‌شبه را قشر دانشگاهی کشور به خوبی می‌فهمد.